ไปเที่ยวโตเกียวคนเดียว ก็สนุกไปอีกแบบนะ

สวัสดีค่ะ ฮึบๆๆ 

วันนี้เราจะมารีวิวโตเกียวทริปสั้นๆ แบบผู้หญิงไปคนเดียวเดินเที่ยวสบายใจเฉิบให้ฟังกันนะ เหมือนเดิมค่ะ หาสาระไม่ค่อยจะเจอ 555

สาเหตุที่ต้องบินไปคนเดียวนั้น เพราะเราจะไป งานจับมือ SKE48 @Makuhari Messe, Tokyo ค่ะ รอเพื่อนก็ไม่ต้องไปกันพอดี เพราะงั้นลุยโลด

ตั๋วเครื่องบิน
ก่อนอื่นนั้นสิ่งแรกที่เราจะทำเมื่อสามารถหาวันหยุดที่จะไปพักผ่อนรวมทั้งสถานที่ได้แล้ว ก็คือจองตั๋วเครื่องบินและโรงแรมที่พักค่ะ ซึ่งเราใช้บริการของเว็ปไซต์ expedia มาโดยตลอดและพบว่าไม่เคยมีปัญหาอะไรเลยค่ะ ราคาที่แสดงก็จะเป็นราคารวมแล้วไม่ต้องเสียค่าอะไรเพิ่มอีก และที่สำคัญเลยคือถ้าซื้อตั๋วเครื่องบินพร้อมจองโรงแรม จะได้ส่วนลดซึ่งเราว่ามันราคาโอเคมากๆเลยทีเดียว อันนี้แล้วแต่ความสะดวกของแต่ละคนนะคะ

Tips: ถ้าหากใครร่างกายแข็งแรงพร้อมลุยแบบเรานะคะ แนะนำให้จองตั๋วเครื่องบินที่บินช่วงกลางคืนค่ะ ไปถึงตอนเช้าฝากกระเป๋าแล้วลุยโลด อย่าให้เสียเวลา อิอิ

ทริปนี้เราบินไปกับ Vietnam Airline ไฟล์ทดึกถึงตอนเช้าค่ะ (ต่อเครื่องที่ฮานอย) ซึ่งขอบอกเลยว่าอาหารเสิร์ฟบ่อยมาก บริการดี แอร์สวย อิ่มตื้อ สบายเลยค่ะงานนี้

Simcard
เนื่องจากทริปนี้เดินทางคนเดียว ความพร้อมต้องเป๊ะนะคะ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นมา เราต้องช่วยเหลือตัวเองได้ค่ะ (แต่ไม่เกิดจะดีกว่านะ) เราก็เลยเตรียมพร้อมกับอุปกรณ์สื่อสาร โดยการซื้อ simcard จากไทยไว้ก่อน มีหลายค่ายเลยค่ะ ลองเสิร์ซหาแล้วเลือกที่ชอบ หน้าตาประมาณนี้ ได้ data สำหรับใช้มา 3GB ใช้ลืมเลยค่ะ เหมาะมากสำหรับคนที่เดินทางคนเดียว สามารถเปิดดูแผนที่จาก Google Map ได้สะดวกมากๆ ไม่ต้องกลัวหลงอีกต่อไป

การเดินทางไปที่พัก
ในการเลือกที่พัก จริงๆแนะนำให้ดูว่าสถานที่ที่เราอยากไปอยู่โซนไหนแล้วเลือกที่พักใกล้ๆ จะช่วยประหยัดค่าเดินทางได้มากทีเดียวค่ะ แต่เรามี Tips อยากแนะนำสำหรับคนที่ไปเพื่อเที่ยวโตเกียวโดยเฉพาะแบบเรา เราแนะนำที่พักบริเวณย่าน Ueno หรือใกล้เคียง เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะเราสามารถนั่งรถไฟตรงจาก Airport มาย่านนี้ได้เลย สะดวกมากๆเลยค่ะ ซึ่งรถไฟนั้นมีชื่อว่า Skyliner สามารถเข้าไปซื้อบัตรล่วงหน้าหรือจะไปซื้อที่เค้าท์เตอร์ในแอร์พอร์ตก็ได้ค่ะ นั่งสบายๆแปปเดียวถึงแล้ว

ดูรายละเอียดได้จากเวปนี้เลยค่ะ
http://www.keisei.co.jp/keisei/tetudou/skyliner/us/index.php
(เวลาซื้อให้เราโชว์ Passport ของเรา ชาวต่างชาติจะได้ราคาลดพิเศษด้วยค่ะ)

ที่นั่งกว้างขวาง อย่างกับนั่ง Business Class เลยนะ

ที่พัก

ทริปนี้เราเลือกโรงแรมที่เรียกได้ว่าเดินทางสะดวก ประหยัด และต้องมีห้องน้ำในตัว แลดูเรื่องมากเนอะ แต่เราก็หาเจอค่ะ 555 เราพักที่ Hotel Kuramae ซึ่งเดินไม่ไกลก็ถึงวัด Asakusa ค่ะ เรียกว่าแหล่มมากๆสภาพห้องพักโอเคเลยค่ะ ถ้าไปอีกก็คงจะไปพักที่นี่อีกแน่นอน

Tips: ที่พักที่ญี่ปุ่นส่วนมากเป็นห้องน้ำรวมนะคะ ถ้าใครอยากได้ห้องน้ำในตัวก่อนจองต้องอ่านรายละเอียดดีๆนะ

นี่บอดี้การ์ดเราเอง หล่อล่ำ

กินและเที่ยว!

ได้เวลาสาวโสดไปเดินเที่ยวและกินแล้วค่ะ! กรีดร้องในใจ ใครมาคนเดียวอาจจะเคว้งคว้าง เหงา หรือมีฟีลลิ่งใดๆก็ตาม แต่เรามีฟีลเดียวคือหิวค่ะ แหมะ สบายใจเลยสิ อยากกินไรกิน อยากไปไหนไป สบายตรงนี้แหละ ฮรี่ๆ

นี่คือสิ่งที่เราโหยหาและตั้งมั่นจะกลับมากินอีกให้ได้ (หลังจากที่ทริปก่อนมากินแล้วติดใจมากจริงๆ) แถ่น แท๊นนนน มันคือข้าวหน้าหมูย่างร้าน Yoshinoya ค่า เดี๋ยวๆๆ คุณจะบอกว่าที่ไทยก็มีทำไมต้องอยากมากินที่ญี่ปุ่นใช่มั้ย ผิดแล้วค่ะ เพราะเมนูนี้ที่ไทยไม่มี ขอย้ำว่า ไม่มีๆๆๆๆๆๆๆ เพราะงั้นกินที่ญี่ปุ่นค่ะ อย่าให้พลาดเชียว ของถูกและอร่อย

ต้องสั่งไข่ออนเซ็นมาคู่กัน

โอ้ววว น่ากินมั้ยล่าาา

กินเสร็จก็เดินๆๆ เราอ้วนได้ค่ะแต่ต้องอ้วนอย่างมีสุขภาพที่ดี ไม่ใช่อะไร เดินย่อยเพราะจะไปหาอะไรกินต่อ 5555 ที่พักเราอยู่แถว Asakusa ก็เลยเดินไปค่ะ มองเห็น Skytree ด้วยระหว่างทาง

Tokyo Skytree

เราได้ยินมาว่า เมล่อนปังแถว Asakusa อร่อยมาก การันตีโดยเรนะจัง แห่ง SKE48 อิอิ เราก็ต้องไปลองใช่มะ ใครจะพลาด จะพลาดได้ไงกั๊นนนน

วัด Asakusa หรือวัดโคมแดง

เจดีย์ภายในบริเวณวัด Asakusa

ทางเดินตลาดหน้าวัด ของกินเพียบ แต่คนเยอะมาก

ร้านเมลอนปัง หาไม่ยาก

หน้าตาเมล่อนปัง อร่อยมากๆ

เรนะจัง SKE48 ท่านประธานเมล่อนปังแห่ง 48 Group

หลังจากเดินเล่นมาพอสมควร ก็ได้เวลาไปซื้อของตามที่เพื่อนพี่น้องทั้งหลายฝากฝังค่ะ ถ้าเป็นเมืองไทยเราจะวิ่งเข้าห้างไปหาแอร์ แต่พอมาเที่ยวญี่ปุ่นเราก็วิ่งเข้าห้างเหมือนเดิมค่ะ ไปหาฮีตเตอร์ มันหนาวอะไรเช่นนี้ ลมพัดมาทีทำเอาไม่อยากเดินต่อเลยค่ะ แต่เราจะไม่ยอมแพ้ วิ่งเข้าห้างฮิตของคนไทย ห้างดองกี้นั่นเอง คือเราสามารถใช้ชีวิตอยู่ที่ห้างนี้ได้เลยนะ เพราะมันมีทุกอย่าง! เอาเป็นว่ามาดูเองถ้าไม่เชื่อ ต้องมาค่ะต้องมา

กระเป๋ายอดฮิต ก่อนยุค Anello

เวลาส่วนมากในทริปนี้หมดไปกับการเดินเล่นบริเวณย่านอากิฮาบาระและอูเอโนะ อ้อ หมดไปกับการกินด้วยค่ะ 555 อะไรกันคะ ของกินที่ญี่ปุ่นไม่เคยปราณีใครนะ มาแล้วก็ต้องกินใช่มะ อย่าค่ะ อย่ามาผอมแถวนี้น้า

ของกินในเซเว่น ก็ตาลายแล้ว

กินเข้าไป อย่าได้แคร์

อะไรก็ดูน่ากิน ป้ายยังน่ากินเลยเหอะ

ทุกแห่งล้วนมีของกิน ยั่วยวนเราตลอดเส้นทาง

มาเดินเล่นแถว อากิฮาบาระ แหล่งโอตาคุอนิเมะ

นี่ก็แหล่งโอตาคุ..... เราก็ตรงดิ่งเข้าไปทันที 

ตกเย็นก็มาเดินเล่นแถวอูเอโนะ

ก็ต้องกินข้าวบ้างไรบ้าง ข้าวหน้าเทมปุระร้าน Tenya อร่อยกว่าที่ไทย

จะบอกว่า มาแถวอูเอโนะเนี่ย เมล่อนเสียบไม้คือห้ามพลาดค่ะ ห้ามพลาดจริงจัง มันหวานอร่อยมาก จนเราอยากกอดคนขาย มากี่รอบก็ต้องกินทุกรอบเหมือนกัน

อร่อยมากๆจริงๆ

ไอติมก็ช่างน่ากินไปหมด

ตกดึกก็มาเดินเล่นต่อ

อากิฮาบาระอีกแล้ว

ที่นี่ก็ห้ามพลาด สำหรับชาว 48

จะเห็นว่าทริปของเราวนเวียนอยู่แถวอากิฮาบาระใช่มั้ยคะ 555 เนื่องจากทริปสั้นมาก เวลามีน้อย เราเลยไม่แพลนไปไหนเลยค่ะ ไปแค่ที่ที่อยากจะไปจริงๆ แต่นี่ก็ยังไม่ทั่วเลยค่ะ เพราะร้านรวงต่างๆเยอะมากจนคุณจะเพลินจนลืมเวลาไปเลย หันมาอีกที เฮ้ย มืดแล้ว (เราไปงมอยู่ในดองกี้นานเลย โฮ่วว)

จบแล้วค่ะ รูปทั้งหมดเราถ่ายจากกล้องมือถือ LG Nexus 5 เลยดูมัวไปบ้าง ขาวไปบ้าง ไม่เป็นไรเนอะ ขอปิดท้ายด้วยอาหารบนเครื่องบินขากลับแล้วกันเนอะ ทริปหน้าไปไหนจะมาเล่าให้ฟังอีก บายยยย

เสิร์ฟมาเลย พี่พร้อม!

อีกอย่างค่ะ เกือบลืมไปเลย ที่ญี่ปุ่นขึ้นชื่อเรื่องแผ่นดินไหวค่ะ ถ้าใครไปยังไงก็เตรียมตัวเผื่อไว้บ้างนะคะ 

ขอให้เที่ยวโตเกียวอย่างมีความสุขค่า ^^

งานจับมือ SKE48 @Makuhari Messe, Tokyo

สวัสดีค่ะทุกคน นี่ร่างดองมายาวนานมากจนได้ฤกษ์กด public ซะที 555 บทความนี้หาสาระอะไรไม่ค่อยได้ อ่านขำๆแล้วกันเนอะ



27/2/2016 :

จากความมุ่งมั่นที่อยากจะเจอไอดอล 48 กรุ๊ปแบบระยะประชิด ทำให้สาวโสดวัย 28 ปี โกหกพ่อแม่ว่าไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อน จัดสัมภาระบินเดี่ยวมาโตเกียว เพื่อมาร่วมงานจับมือกับเด็กๆ SKE48 เด็กน้อยจากนาโกย่านั่นเองค่ะ (เรามีน้องจูเป็นคามิโอชิน้า) ก่อนมาก็ต้องทำการจองบัตรอะไรมาให้เรียบร้อย เตรียมการล่วงหน้าประมาณ 5 เดือนได้ เพราะต้องซื้อบัตรจับมือ ซื้อตั๋วเครื่องบิน จองโรงแรม ลางานอีก แหม่ เรื่องงานจริงจังแบบนี้มั้ย ตอบบบ XD

เมื่อทุกอย่างพร้อม เราก็บินสิจ๊ะ รออะไร พร้อมกำบัตรจับมือเดี่ยวมา 12 ใบ อยากจะรู้มากๆว่างานจับมือของจริงมันเป็นยังไงนะ

วันที่เราไปงานจัดที่โตเกียวค่ะ ที่ Makuhari Messe  ตอนนั่งรถไฟไปคือตื่นเต้นมาก (ตื่นสาย) พอลงรถไฟก็เดินไปตามแผนที่ที่ปริ๊นท์จากเวปซึ่งเคยมีคนมารีวิวไว้ ปรากฏว่า Makuhari Messe ใหญ่มากอ่ะคุณพระ แล้วจัด Hall ไหนก็ไม่รู้ ขนาดว่าทำการบ้านมาดี อ่านรีวิว ปริ๊นท์แผนที่มาพร้อม แต่จังหวะนั้นยังมึน เพราะมาถึงแล้วแต่หา Hall ไม่เจอ ตายแล้วชั้น จะทันรอบแรกมั้ยเนี่ย

แต่แล้วสวรรค์ก็มาโปรด สติมาค่ะ เมื่อเห็นโอตะท่านนึงซึ่งประดับร่างกายจัดเต็มด้วยไอเทมของ ฟุรุฮาตะ นาโอะ เดินฟิ้ววผ่านหน้าไปแบบชิลๆ

(นึกภาพไม่ออก ให้ดูรูปท่านพี่ด้งอันนี้ไว้ คล้ายๆกันแต่โอตะท่านนั้นเยอะกว่านี้อีกกก)

เราก็เดินตามเลยสิคะ แทบจะสิงร่างนางเลยทีเดียว (โอตะท่านนั้นเป็นผู้หญิงค่ะ) แล้วก็มาถึง Hall 5 ระหว่างทางไม่มีป้ายอะไรบอกเลย แตกต่างจากที่อ่านมา แต่ยังไงก็มาถึงแล้วเนอะ ทางเข้า Hall มีเพียง Staff หน้าตี๋ 2 คนยืนยิ้มแล้วก็โบกคนเข้าไป แอบเห็นป้าย Hall ใกล้เคียงมีจัด concert ของ Got7 วันนี้พอดี มิน่าคนเยอะมาก

ต่อไปคือการย่างเท้าเข้าสู่ Fairy Town แล้วค่ะ^^

สภาพ Hall ทำให้นึกถึงไบเทคบางนา 555 คนไม่ค่อยเยอะค่ะ แล้วก็อุ่นด้วย สบายเลย

ข้างในจะแบ่งเป็นล็อคๆ โดยจะมีป้ายบอกว่าใครอยู่ล็อคไหน โอชิใครก็ท่องจำชื่อภาษาญี่ปุ่นมาให้แม่นๆแต่จริงๆก็มองเข้าไปก็จะเห็นเลยค่ะ ว่าใครเป็นใคร คือถ้าไม่มีบัตรจับมือก็ยังสามารถมองไอดอลที่เราชอบได้อยู่ดีนะ (รักวงนี้จริงๆเลย)

รูปนี้ไม่ชัดแต่เห็นเด็กคนนั้นใช่มั้ยยย น้องจูของเราเอง ฮรี่ๆ

หลังจากยืนให้ Guard ตรวจเสร็จ ไม่พูดพล่ามทำเพลง เราดิ่งเข้าล็อคน้องจูก่อนเลยจ้า คือจริงๆต้องไปสแตมป์ที่ Information ก่อน แต่เรามาครั้งแรกไง งง กลัวไม่ได้จับมือน้องจู Staff ตรงล็อคน้องจูก็งงเหมือนกัน แบบเฮ้ยที่อยู่ไม่ตรงนี่นา ทำไงๆๆๆๆ เราไม่สนอะไรแล้วมุ่งมั่นสปีคอิงลิชว่าชั้นซื้อตั๋วมาอย่างถูกต้องนะเฟ้ย น้องจูอยู่ข้างหน้าแล้ว ปล่อยชั้นไปหาน้องเดี๋ยวนี้ !!!!
Staff เลยปล่อยเราผ่านแบบหวั่นๆเหมือนกันว่าจะผิดกฏมั้ย เราก็ได้มาพบน้องจู โอ้ยยยยย ฟิน รีพอร์ตเลยละกัน

Round 1:

Matsui Jurina x1 <3

เรา: Hi ฮาจิเมะมาชิเตะ
จู: อ๊ะ ฮาจิเมะมาชิเตะ
เรา: ไทคาระคิมัส
จู: อ๊ะ สวัสดีก๊ะ
เรา: dquroiqafejojoeaj ลืมบทที่ท่องมา น้องพูดญี่ปุ่นใส่ ฟังไม่ออก การ์ดดันแย้ววว ใบเดียวอย่านาน

เธอสวย หน้าเล็ก ตัวเล็ก แต่ยิ้มตลอดเวลา และ active มากกกกก *พี่ตายแปปปป ได้เห็นกระบนหน้าน้องจูด้วย คงโดนแสงเยอะ แต่น้องน่ารักจุง คือน้องยื่นหน้ามาใกล้ด้วย โฮฮฮฮฮ


Shibata Aya x1

เรา: Hi ฮาจิเมะมาชิเตะ
อายะจัง: อ๊ะ ฮาจิเมะมาชิเตะ
เรา: ไทคาระคิมัส
อายะจัง: ไฮ้
เรา: กับบัตเตะเนะ *การ์ดดัน

มาเจออายะจัง แต่เรารู้สึกเฉยๆแฮะ ไม่ได้ฟินอะไรขนาดนั้น แต่น้องตัวจริงสวยกว่าในจอนะ

แล้วก็หมดตั๋วรอบแรกซื้อมาแค่นี้ ระหว่างนั้น Staff ผู้ใจดีพาเราไป Stamp บัตรที่ Information ทำให้การจับมือรอบต่อๆไปราบรื่นมากๆ อาริกาโตววค่ะ ช่วงรอรอบต่อไปเราก็เดินสำรวจแต่ละล็อคว่าความนิยมใครเป็นอย่างไรบ้าง ปรากฏว่าล็อคที่มีคนต่อแถวเยอะคือ จูรินะ อาการิน แล้วก็อีกคน คนนั้นใคร เอ๊ะ ทำไมไม่คุ้นหน้า เอ๊ะๆๆๆๆ ใครกัน ก็น่ารักดีนะ ยิ้มเก่ง ยิ้มเก่งมากก คนนั้นก็คือคุมาซากิ ฮารุกะ หรือคุมะจัง นั่นเอง เสียดายมาก ตอนนั้นเราไม่ได้ดูน้องหมีเลย ส่วนตอนนี้ น้องหมีเป็น โอชิเบอร์สองของเราไปแล้วง่าาา

อีกคนที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลย คือประทับใจสกิลการจับมือของเธอมาก ฟุรุฮาตะ นาโอะ ค่ะ น้องกุมมือโอตะเรียกว่าแทบจะจุมพิตลงบนมือ แล้วก็ลูบมือแบบ เราอยากจะถ่ายวิดีโอมาให้ดูจริงๆ ให้ตายเถอะ น้องจับแบบนี้โอตะอาจหัวใจวายตายตรงนั้นก็ได้นะ โอ้ยยย รอบหน้าเราต้องไปจับมือนาโอะให้ได้อ่ะ

Round 2:

Goto Rara x1

เรา: Hi Nice to meet you, we have the same birthday
ราระ: oh really!
เจ้: I come from Thailand
ราระ: I've ever travelled to Thailand 1 time
เรา: really *การ์ดดัน
ราระ: Yes,
เรา: Ganbattene!
ราระ: byebye

หลานป้าปากแดงเชียว น่ารักดีงาม พูดอังกฤษดีมาก คือเราเกิดวันเดียวเดือนเดียวกับราระค่ะ ปีไม่ขอพูดถึง ฮ่าๆๆๆ น้องน่ารักมาก พูดเก่งยิ้มเก่ง เพลินเลยทีเดียว

Tani Marika x1

หารูปวันนั้นไม่เจอ ขอแปะรูปอื่นแทน วันนั้นทานิใส่เสื้อสีฟ้าเข้มค่ะ

ระหว่างยืนรอคือทานิยังพักไม่เสร็จ เลยส่องคอกข้างๆ ... ก็ยังไม่มา
ซักพักอาการินวิ่งดุ๊กๆถือแก้วน้ำมา (น่ารักจนอยากเอากลับบ้านเลย)

แล้วทานิก็เดินกินขนมมา เดาว่าแอบเอามือเช็ดเสื้อแน่ๆ
ทานิสวยมากกกกกกกกกกกกกกก สวยแบบเราไม่คิดว่าจะสวยขนาดนี้ ผิวดีมากกก คือเรามีเวลามองนานด้วย เราต่อแถวคนที่สองค่ะ แต่ตอนนั้นยังไม่เริ่มจับมือ เราก็มองไปสิ ทานิสวย ขาว จนเราให้อภัยในความซกมก ฮ่าๆๆ

เรา: Hi ฮาจิเมะมาชิเตะ
Tani: อ๊ะ ฮาจิเมะมาชิเตะ
เรา: ไทคาระคิมัส
Tani: ไฮ้
เรา: กับบัตเตะเนะ *การ์ดดัน

ผิดคาดและประหลาดใจ นางไม่บ้าบอ นางนิ่งนางเชิดมากๆ นางหน้าดุอ่ะวันนี้ แต่สวยจริงจังมาก
เรารู้สึกตัวลีบ เรานึกว่าจะมาปล่อยพลังบ้าใส่ทานิ แต่เจอโหมดนี้เข้าไป เราเลยต้องไปอ้อนขอความเห็นใจจากชูริ

Takayanagi Akane x1

พี่นก หรือชูริจัง นิ่งๆดูเป็นผู้ใหญ่มาก อีเจ้อายุ 28 กำลังจะเข้าไปอ้อนเด็กแล้ววว

เรา: ชูริจังงงงงงงงง
ชูริ: ไฮ้ ชูริเดส
เรา: ฮาจิเมะมาชิเตะ ไทคาระคิมัส
ชูริ: อ๊ะ กหรดฟฟหรดรกฟหก้ร้าฟหยกด่ (ภาษาญี่ปุ่น มาเป็นชุด)
เรา: ไฮ้ ไฮ้ (นี่ก็งง ฟังไม่ออก พูดไม่ถูก)
ชูริ: ด่ำไา่ดรนไฟ่รอ่กาห่สากาด (รัวภาษาญี่ปุ่นจนการ์ดดันออก)

ผิดคาดอีกคน เพราะอ่านรีวิวมาหลายๆคนบอกว่าชูริจะนิ่งๆ วันนี้เรามาเจอโหมดชูริ Active ซะงั้น
จับมือดีนะ คราวหน้ามาจับอีกแน่ มาอ้อนชูริ ให้อารมณ์แบบผู้ใหญ่เหมือนเป็นพี่ ขนาดเราแก่กว่าเรายังอยากอ้อนเลย XD

จากนั้นก็พักอีกรอบ หลังจากโดนชูริรัวภาษาญี่ปุ่นใส่ ทำให้ต้องมาปรับกลยุทธิ์เพื่อรับมือรอบที่เหลือเลยทีเดียว กะว่าไม่พูดญี่ปุ่นละ ก็นะ พูดเป็นอยู่สองประโยค ถุ้ยยย

Round 3:

Matsui Jurina x1 <3


น้องจูผู้ที่ถูกจู่โจมด้วยภาษาอังกฤษคนแรก

เจ้: Hi *จับมือ*
จู: Hi
เจ้: Can you speak English?
จู: คิ้วตก งือออ โซ โซ

โอ้ย น่ารักกกกกกกกก อยากจะกระโดดกอด เด็กบ้านี่น่ารักเกินไปแล้ว
เป็นครั้งแรกที่รับรู้สัมผัสที่มือ คือที่ผ่านมาโฟกัสแต่บทพูด น้องจูมือเล็กแบบเหมือนจับกระดูก แต่ฟีลลิ่งดีมากนะบอกเลย คือน้องคว้ามือเราไปจับ ไม่เหมือนมาจับมือไอดอล เหมือนมาให้ไอดอลจับมือมากกว่า รู้สึกดี เราขอเพ้อแปป

Oya Masana x1

มาซานะป่วย ไม่มา จบข่าว เก็บบัตรกลับบ้านเป็นที่ระลึก ร้องไห้แปปปปป


Round 4:

Azuma Rion x1

ริอง ได้ยินกิตติศัพท์มาว่าน้องนิ่ง น้องทำคนมึนไปเยอะ น้องเกรียน อย่างนี้เราเลยจัดภาษาอังกฤษไปเลย หึหึ

ริอง หน้าเนือยมาก: ไฮ้ อาริงาโตะ
เรา: ฮาจิเมะมาชิเตะ ฮาว อาร์ ยู่?
ริอง ตาโต: ฮาว อาร์ ยู้? แอม ฟาย แต๊งค์ กิ้ว
เรา: โอซึคาเระซามะเดส
ริอง: จับมือแน่น การ์ดดันแล้ว ไม่ปล่อย (ฟินนน)
การ์ดดัน เราจะเดินออก ริอง: จับมือแน่น

บอกเลยพี่ทำตัวไม่ถูก จะเอายังไง เทอจะเอายังไงกะช้าน

ริอง: ปล่อยมือ (จนได้)
ตอนเราเดินออกจากคอก ริองมองแล้วบ่น :ไอด้อนท์สปีคอิงลิช
เรา: ทราย ทู สปีค อิงลิช บายๆ
ริอง: ยิ้ม

เอาล่ะคุณคะ ขอตั้งสติแปป กรี๊ดดดด
เราเดินออกจากคอก ยิ้มอย่างกะคนบ้า อายคนอื่นมากคือยิ้ม ฟินนนนนมาก เราถึงกับวิ่งไปซื้อเสื้อริองเลย คือคนนี้ใครไปต้องจับมือน้องนะคะ น้องดีมากจริงๆ เราจะไปจับอีกแน่ๆ ริองของพี่

Suda Akari x1

อาการิน เทพนักตกปลา (แหม่ นึกว่าชื่อหนังการ์ตูน)

เป็นความผิดของริองจริงๆค่ะ ตอนที่เรามาจับมืออาการิน สมองเรายังไม่ทันได้รีเฟรชเลยค่ะ Damage ริองแรงมากจริงๆ แต่อาการินก็พาเราที่ล่องลอยออกนอกทะเลกลับเข้าฝั่ง ด้วยวิชาตกปลาในตำนานของเธอ!!

เรา: ฮาจิเมะมาชิเตะ ไทคาราคิมัส
อาการิน: อ๊ะ สวัสดีก๊ะ
เรา: โอซึคาเระซามะเดส (คือพูดเป็นแค่นี้จริงๆ T.T)
อาการิน: อาริกาโตว *ทำมือรูปหัวใจ*
เรา: ยิ้ม *การ์ดดันออก*

ขอให้คุณรู้ไว้เลยค่ะ ถ้าคุณไปงานไหนแล้วไม่ได้จับมือนักตกปลาประจำวง ถือว่าคุณพลาดมาก!
แค่มองตาเราก็ล่องลอยแล้ว ไหนจะยิ้มนั่นอีก อาการินน่ารักมาาากกกกก ใครว่าน้องไม่สวย มาตบกับเราเลย น้องดีงามพระรามแปดทะลุไปแยกมไหสวรรค์ น้องจะทำให้คุณรักได้แบบง่ายๆเลย โฮกกก

Round 5:

Matsui Jurina x3

รอบสุดท้ายค่ะ น้องจู 3 ใบรวด ขอร่ำลานานนิดนุง ก็แฟนเด็กของเรานี่นา ปีนึงจะเจอกันทีนึง ใช่ซี้ 555

เหมือนเดิมค่ะ เราถูกไอดอลคว้ามือไปจับ ไปบีบ เอาเลยเต็มที่ลูก

คือเราจำไม่ได้ว่าพูดอะไรแบบเป๊ะๆ แต่เราบอกน้องประมาณว่ากลับแล้วนะ เนี่ย จะกลับประเทศไทยแล้ว กลับพรุ่งนี้ ซึ่งทั้งหมดพูดเป็นภาษาอังกฤษค่ะ (ปนกับภาษามือแบบงงๆ) ทำหน้าจ๋อยๆค่ะ อ้อนเด็ก น้องจูก็ทำหน้างอแงค่ะ แล้วพูดกลับมาว่า "ทู มอ โร่ ....." แล้วก็ส่ายหน้า ประมาณว่าพรุ่งนี้ไม่มาหรอ (วันรุ่งขึ้นมีงานจับมืออีกรอบค่ะ ที่เดิมเนี่ยแหละ) เราก็ส่ายหน้า น้องทำหน้างื้องอแงค่ะ ท่าไม้ตายคือทำท่าเหมือนร้องไห้ใส่เราในระยะประชิด (นี่ถ้าระเบิดตัวเองแล้วกลายเป็นโกโก้ครั้นช์ได้ เราคงระเบิดอยู่ตรงนั้น) โอ้ย รักหมดใจ เอาใจพี่ไปเลย รอบหน้ามาใหม่นะ เจอกันใหม่นะ อุตส่าพยายามพูดอังกฤษ แค่ ทูมอโร่ พี่ก็ปลื้มแล้ว

ก่อนกลับเลยต้องสอยนี่มาเก็บไว้ เด็กอะไรเนี่ย ทำร้ายหัวใจเรารุนแรงมาก (เว่อจิง 555)

จบแล้วค่ะ รีพอร์ตงานจับมือสุดฟินของเรา ขอเก็บตกโมเม้นต์อีกนิด

เพื่อนบ้านที่เห็นในงานจับมือค่ะ คือเราไม่ได้จับได้แต่ยืนส่องจากล็อคอื่น

Nao: ยอมรับว่าคามิไทโยจริมๆ เธอกุมมือโอตะแบบ โห้ พี่ตกใจมาก
Madoka: น่ารัก ดูพลังงานล้น (ตอนนี้แกรดไปแล้ว)
Akarin: วิ่งถือแก้วน้ำ น่าร้ากกก
Akarin 2: เดินผ่าน โบกมือให้ ยิ้มหวาน คืออะไร! จะตกกันให้ได้เลยใช่มั้ย!
Jurina: มองจากล็อคราระระหว่างรอจับมือ ใบหน้าด้านข้างของจูนั้น โอ้ยยย ดีงามพระรามแปด
Ryoha: น่ารักดีค่ะ ยิ้มเก่งมาก
Kanon: น่ารักดีค่ะ ตัวเล็กๆขาวๆ เห็นแปปเดียวเอง
Sumire: คนนี้ดูผู้ดีดูนางพญามากๆ เทียบกับคนอื่นแล้ว สุมิเระไม่บ้าบอค่ะ 555
Sae: พี่เอะมาตอนจบ ตัวเล็กอ่ะ เรานึกว่าเอะจะตัวสูงใหญ่ ดีใจที่ได้เจอเอะก่อนแกรด (ตอนนี้แกรดไปแล้ว)

รอบหน้าเราตั้งใจว่าจะต้องไปจับมือนาโอะ น้องหมีคุมะ แล้วก็คาโอตันให้ได้ค่ะ แล้วจะมาเล่าให้ฟังใหม่นะ ^^

ถ้าถามว่าจับมือใครแล้วรู้สึกดีสุด เราก็จะตอบว่า จับมือคนที่เรารักไง ฮิ้ววววว
จับดีทุกคนค่ะ ไปเถอะคุ้มแน่ๆ จริงๆน้า